Okuyunca saçma geliyor biliyorum. Hatta belkide “yine ne
saçmalamış” da diyor olabilirsiniz. Sadece hissettiğimi yazıyorum. Bu sabah
uyanıp yatakta 1.5 saat düşünürken hayal kurmaya zorlarken kendimi karnımdan
gelen açlık sesleri ile gerçeğe döndüğümde, pencereden dışarıya baktığımda
gördüğüm gri manzara karşısında üşürken hissettiğim o nem kokulu günlerdir
içimde çürüyen mutsuzluğumu yazıyorum şuan. Çok zorluyorum mutluymuş gibi
yapamaya ama olmuyor. Hep o klişe cümleleri tekrarlıyorum sırayla;- işin var
- Sağlıklısın
- İyi para kazanıyorsun
- Türkiye'de yerinde olmak isteyen kaç milyon insan
var
- Azcık şükret
- Allahtan belanı mı istiyorsun?
Sonra derin derin nefes alıyorum terapi olsun gözümü açınca
pencerede olmayan güneşi ve maviyi göreyim diye hoop bi açıyorum gözümü sadece
yaşlar akıyor…Olmuyor yani olmuyor…
Acaba sorun bende mi diyorum. Gerçekten kronik mutsuzluk ve
depresyonun pençesinde miyim diyorum. Sonra etrafıma bakıyorum meraklı
gözlerle…Yo hepsi aynı.. Arkadaşlarım eridi bitti resmen stresten, sevip de
kavuşamamaktan, sevmediği işte çalışmak zorunda olmaktan, gencecik yaşında
maddi sıkıntı çekmekten…Ve daha da çoğaltabilirim bu örnekleri… Sevinsem mi
üzülsem mi bu duruma bilmiyorum. Tek değilim bu güzel tarafı ama benim gibi bir
çok insan mutsuzluktan ölüyor bu da kötü tarafı… Dahada kötüsü var… Arkadaşımın
halası yoğun bakımda, bilinci kendine geliyor ara sıra ama organları iflas
etmiş. Her biri makineye bağlı yaşıyor..O kadıncağızda yaşıyormuş gibi
yapıyor…Daha ne olsun..Hepimiz aynı şeyi yapıyoruz.Mutsuzuz mutluymuş gibi
fotoğraflar çekiyoruz, sevmiyoruz daha iyisini bulamaktan korkup seviyormuş
gibi yapıyoruz, işimizden nefret ediyoruz başka bir iş bulamamaktan korkup
idealistmiş gibi yapıyoruz, ülke dahada kötü mü olur? işler duraksar mı? dolar
Euro fırlarmı diye belkide tasvip etmesek bile dahada kötü günler görmekten
korktuğumuz için siyasette bile memnunmuş gibi yapıyoruz…
Yani uzun lafın kısası hepimiz bir şekilde –MIŞ gibi yapıyoruz…MIŞ gibi yaşıyoruz…
Yani uzun lafın kısası hepimiz bir şekilde –MIŞ gibi yapıyoruz…MIŞ gibi yaşıyoruz…
Vay bizim halimize…
Sign up here with your email