İnsan niçin hayal kurar?Pek çok sebebi vardır mutlaka...Herkesin bu soruya cevabı farklıdır eminim. Ama hepsinde de tek bir noktadan geçer:"GERÇEK" denilen şey, an, kavram, olay, yaşam her ne ise bunun eksikliği, tatminsizliğidir. Evet hayal kurmanın temelinde yatan içinde bulunduğumuz " GERÇEK" kavramında tam anlamı ile mutlu olamamızdır. Bu yüzden hayal kurmaya başlarız...Belki tesadüf keşfederiz hayaller alemini, belki de benim gibi kronik ve bilinçli olarak kaybolmayı seçeriz hayallerimizde...Nasıl olursa olsun hayal kurmak hep pembedir, tatlıdır, yumuşacıktır. Huzur ve mutluluk kaynağıdır adeta... Bizi ayakta tutan umudumuzu güçlendirir her daim...Ama dozunu iyi ayarlamak gerekir bu pembe tozun!!! Çünkü hayallere olan bağlılığımız arttıkça gerçeklerden gün be gün soğumaya başlarız.Hayalde de olsa mutluluğu keşfetmişizdir bir kere. Bu yüzden gerçeklerdeki en ufak tatsızlıklara,sorunlara tahammülsüzleşmeye başlarız.Artık istesek de tam anlamı ile mutlu olamayız gerçek dünyamızda.Çünkü orada hep bir şeyler eksikken hayallerimizde ise her şey tam ve kusursuzdur.Eminim ki birçoğumuz bu sebepten hayal aleminden hiç çıkmak istemez.Bir fırsat sunsalar ansızın bu dünyayı bırakıp seve seve atlarız o yumuşacık pembe kollara...Ama ne yazık ki böyle bir fırsat hiç bir zaman sunulmayacaktır. En fazla daha fazla uyuyup, müzik dinleyip, kitap okuyup, yalnız kalıp biraz daha artırabiliriz hayal alemindeki yolculuğumuzu. Sonra yine hoop gerçek dünyaya, sorumluluklara, olması gerekenlere, kurallara ve alışkanlıklara düşüveririz...Hayal kurmaktaki temel amaç mutluluksa ve bu pembe alemde ki kalma süremiz kısıtlı ise, bizlerde gerçek dünyamızı pembeleştirmeye çalışmalıyız. Zor bir şey biliyorum ama bir yerden başlamak gerek azizim..Bunun için;
İlk önce kendimizi çook sevelim(Tabı narsistlik kıvamına gelmeden:))
Çıkarsız dostluklar kuralım
Kendimize tam anlamı ile vakit ayıralım (bizi ne mutlu edecekse yapalım)
Gezelim hem de çok(Tarafımızdan keşfedilmeyi bekleyen bir sürü yeni yer var)
Yeni tadlar keşfedelim(Zira mutluluk leziz tadlar ile doğru orantılıdır)
Çok sevelim ...Önce kendimizi sonra sevmeye DEĞER herkesi, her şeyi...
Mümkünse AŞIK olalım... Olamıyorsak da şair olup aşk kokan dizeler üretelim....
Ne de olsa "aşık olmayı beceremeyen ya şair ya da yazar olur".:))))
Tüm pembe mutlulukları yakalayabilmeniz dileğiyle....
Sign up here with your email